• صفحه نخست
• معرفی یوهان بالتاسار نویمان؛ معمار دوره باروک

معرفی یوهان بالتاسار نویمان

یوهان بالتاسار نویمان، یکی از بزرگترین معمارانی که در هنر باروک آلمان دخیل بود، در شهرهای وورتسبورگ و بامبرگ در قرن هجدهم آلمان فعال بود. معروف‌ترین شاهکار او که به‌خاطر معماری باروک پسین او تحسین می‌شود، ورزبورگ رزیدنس (1720-1744) است، یک عمارت به یاد ماندنی، که بعدها با نقاشی‌های دیواری ترومل لوئیل و نقاشی‌های دیواری هنرمند روکوکو جیاباتیستا تیه‌پولو (1696-1770) _ شخصیت برجسته در نقاشی ونیزی آن دوره _ به شهرت رسید.

 دومین شاهکار نویمان کلیسای چهارده یاران مقدس است. نویمان تحت حمایت خانواده سلطنتی با نفوذ شونبورن، که برای آنها اقامتگاه های درباری را در چندین مکان در سرتاسر قلمرو فرانکونی سوئیس طراحی کرد، به ویژه به دلیل پلکان های باشکوه و توانایی اش در دستکاری فضا مشهور بود.

او همچنین سبک جدیدی از تزئینات روکوکو را به دکوراسیون داخلی خود اضافه کرد. یکی از پرکارترین معماران باروک، او بیش از 100 کلیسا، همچنین کاخ ها، ساختمان های عمومی و پل ها را طراحی کرد، پروژه های شهرسازی و برنامه ریزی آب متعددی را مدیریت کرد و در دانشگاه وورزبورگ در زمینه معماری و مهندسی عمران سخنرانی کرد. در سال‌های پایانی زندگی، او طرح‌های متعددی تولید کرد که سبک آینده معماری نئوکلاسیک را پیش‌بینی می‌کرد.

زندگینامه

او در پادشاهی بوهمیا، جمهوری چک کنونی به دنیا آمد و در یک کارخانه ریخته گری فلز کارآموزی کرد. او سپس قبل از پیوستن به ارتش امپراتوری اتریش در رشته مهندسی تحصیل کرد و در آنجا مهارت های فنی خود را در زمینه معماری قلعه تکمیل کرد. در سن 27 سالگی در حالی که به حرفه نظامی مادام العمر خود ادامه می داد، به خدمت خانواده سلطنتی شونبورن مستقر در وورتسبورگ درآمد. آنها بر شاهزاده-اسقف مهم وورزبورگ، یک حکومت کلیسایی در امپراتوری مقدس روم که در فرانکونیای سفلی، در مجاورت شاهزاده-اسقف اعظم بامبرگ قرار داشت، حکومت کردند. در همین حال، در وین، با ارتش، نویمان ساختمان‌های طراحی شده توسط معمار اتریشی یوهان برنهارد فیشر فون ارلاخ (1656-1723) و یوهان لوکاس فون هیلدبرانت (1668-1745) را مطالعه کرد و از سبک آنها الگوبرداری کرد.

در حدود سال 1716، مهارت های معماری نویمان شروع به جلب توجه معاصران خود کرد و پس از مدتی تحت نظارت طراحان آلمانی آندریاس مولر و جوزف گریزینگ، خانواده شونبورن او را به عنوان مهندس معمار ارشد در وورزبورگ منصوب کردند. در سال 1720 آغاز شد. از آنجایی که این انتصاب مصادف با شروع کار ساختمانی در رزیدنز جدید بود، او معمار اصلی پروژه شد (بیشتر برنامه ریزی اولیه معماری که قبلاً تکمیل شده بود) و با معماران یوهان لوکاس فون هیلدبرانت (Johann Lukas von Hildebrandt) کار کرد. 1668-1745) و ماکسیمیلیان فون ولش (1671-1745). این پروژه به سفارش یوهان فیلیپ فرانتس فون شونبورن (1673-1724) (پرنس-اسقف 1719-25) و برادرش فردریش کارل فون شونبورن (1674-1746) (پرنس-اسقف 1729-1746) انجام شد. سرانجام در سال 1744 تکمیل شد، تقریباً یک ربع قرن بعد، کاخ وورزبورگ توسط تیپولو و پسرش، دومنیکو، در اوایل دهه 1750 تزئین شد - نگاه کنید به: نقاشی های دیواری اقامتگاه وورزبورگ (1750-53). این کاخ یکی از کاخ های بزرگ دوران باروک باقی مانده است.

در حین کار بر روی ساخت Residenz، نیومن طرح های متعدد دیگری را تکمیل کرد. اینها شامل کلیسای زائر با برج‌های دوقلوی تاریخی (Walifahrtskirche) در Grossweinstein بود. پلکان مرمری برای کاخ آگوستوسبورگ در برول، به سفارش اسقف اعظم کلن. کلیسای تک برج ترینیتی در گایبک، تزئین شده با ماسه سنگ اخرایی سبز و زرد، با طاق مانند آن. صومعه بندیکتین در نرشیم، بادن-وورتمبرگ، به دلیل هفت گنبد و بیضی یا بیضی شبستانش مشهور است. و کلیسای چهارده یاران مقدس (Vierzehnheiligen) که فضای داخلی آن با مجموعه ای غنی از مجسمه ها، ستون های طلایی، گچبری و تذهیب تزئین شده است که نمایشی شدید از رنگ و بافت ایجاد می کند. همچنین ببینید: هنرمندان روکوکو (1700-60) و معماری اواخر قرن 18 (حدود 1750-1830).

ساختمان های طراحی شده توسط یوهان بالتاسار نویمان

از مهمترین سازه های طراحی شده توسط نویمان می توان به موارد زیر اشاره کرد. توجه: مکان وورزبورگ است، مگر اینکه خلاف آن ذکر شده باشد:

- Wurzburg Residenz (1720-44)

- شونبورنکاپل (1721-36)

- Haus des Architekten (1722-24)

- Klosterkirche Holzkirchen (1724-32)

- کلیسای ویزنتلد (1727)

- Schloss Werneck (1734-45)

- کلیسای محله و مرده مقدس سنت سیسیلیا و باربارا، هسن (1739-56)

- کلیسای ترینیتی، گایبک (1740)

- کاپل (1740-52)

- Augustinerkirche (1741)

- نمازخانه صلیب مقدس، اتواشاوزن (1741)

- کلیسای چهارده یاران مقدس (بد استافلشتاین) (1742-74)

- شلوس برول، بن (1743-48)

- کاخ آگوستوسبورگ، برول (1743-48)

- ابی بندیکتین، نرشیم (1747)

- ماریانکرچه، لیمباخ (1747-52)

“تمامی محتوا مندرج در سایت متعلق به رسانه ریتم آهنگ می باشد و هرگونه کپی برداری با ذکر منبع بلامانع است.”